ความในทัศนะต่อเทคโนโลยีการสื่อสาร

ถ้าพูดถึงในวิชาเรียน

วิชาเทคโนโลยีการสื่อสาร เป็นวิชาที่มีประโยชน์มากกับการใช้ชีวิตประจำวันในปัจจุบัน

ไม่ว่าจะหยิบจะจับอะไรก็เป็นเทคโนโลยีทั้งสิ้น

อย่างน้อยวิชานี้ก็ทำให้พวกเรารู้ว่า 3G มันคืออะไรกันแน่

ส่วนทัศนะต่อเทคโนในการสื่อสาร โทรศัพท์มือถือ อินเตอร์เน็ต โทรทัศน์ วิทยุ

สิ่งที่กล่าวมาสามารถใช้ในการสื่อสารได้ทั้งสิ้น

และ Social Network เป็นแหล่งสังคมที่มีอิทธิพลมากเลยทีเดียวในปัจจุบัน

 

twitter

คนบางกลุ่มเองก็ไม่พยายามที่จะทำความเข้าใจกับเทคโนโลยี

พูดว่า "มันใช้ยากบ้างล่ะ ใช้ไม่เป็นบ้างล่ะ"

แต่เมื่อได้ลองใช้มันดูสักครั้ง ก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด

 

 

facebook

เทคโนโลยีเป็นสิ่งที่คนยุค IT แบบนี้ต้องเรียนรู้ให้มาก เพราะเทคโนโลยีการสื่อสารมีบทบาทสำคัญมากขึ้นเรื่อยๆในชีวิตประจำวัน และอีกไม่นานเทคโนดลยีการสื่อสารเหล่านี้ก็อาจกลายเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายของเราก็เป็นไปได้

 

 

ความผูกพันใน 53 / 63

ตอนปี 1 เข้ามาห้องเรามี 80 คนโดยประมาณ

ตอนปี 2 ห้องเราเหลือ 50 คน

แล้วตอนนี้ ปี 3 มีเพื่อนในห้องอยู่ 45 คน

ความผูกพันเกิดขึ้นเสมอที่เราจะทำงานห้อง ถึงแม้ในห้องเราจะมีหลายกลุ่มก็ตาม

แต่ทุกครั้งที่ต้องรับผิิดชอบงานร่วมกันทั้งห้อง มันก็ผ่านมาได้ทุกครั้ง

อาจมีการกระทบกระทั่งกันบ้างในเรื่องความคิดเห็น และทัศนคติที่ไม่เหมือนกัน

แต่ท้ายที่สุดพวกเราก็ทำงานทุกงานสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

ขอให้พวกเราที่ยังใช้ชีวิตในการเรียนอยู่ เรียนด้วยกัน จบพร้อมกัน และรับปริญญาพร้อมกัน

We're Broadcasting  NPRU 53/63

ความทรงจำในโปรแกรมวิชานิเทศศาสตร์ มรน.

ความสัมพันธ์จริงๆของนิเทศศาสตร์ มรณ. มันก็ไม่ได้สวยหรูอะไร

ถ้าให้ถามเรียงคนว่า "รู้จักรุ่นพี่ปี 50 บ้างมั้ย?"

เชื่อว่าถ้าใครไม่มีญาติผู้พี่เรียนอยู่ก็คงจะไม่รู้จัก

"แล้วรุ่นพี่ปี 51 ล่ะ?"

ก็คงรู้จักนะ แต่ก็คงไม่หมดทั้งห้องหรอก

ส่วนมากจะรู้จักรุ่นพี่ปี 52 เยอะที่สุด เพราะพี่ๆเขาเป็นปีที่มารับน้อง

น้อยคนจริงๆที่จะได้สัมผัสกับความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้อง

 

แต่หลังจากดูคลิปนี้ก็คงจะคิดเหมือนกันว่า 3 สิ่งที่เราสามารถทำได้เล็กๆน้อยๆ

ไม่ต้องยิ่งใหญ่อะไร แต่มันจะช่วยให้ความสัมพันธ์ระหว่างนิเทศฯ เน้นแฟ้นมากขึ้น

ความประทับใจในมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม

บางทีการบรรยายความรู้สึกที่ได้เข้ามาเรียนที่ ม.ราชภัฏนครปฐม มันอาจจะยากจนเกินไป
บางคนถ้าอยู่นอกคาบเรียนก็คงมีคนพูดว่า
"ถ้าให้นึกถึงเรื่องดีๆของ ม. เรา มันนึกยากว่ะ แต่ถ้าเรื่องแย่ๆ นึกออกเป็นร้อย!!"

แต่พอจะส่งงานทีบรรยายมาสวยหรูจนแทบจะเกินความเป็นจริงด้วยซ้ำ
บางคนอาจบอกว่า "ที่เข้ามาเรียนที่นี่เพราะใกล้บ้าน ค่าเทอมถูก และเดินทางสะดวก"
แต่บางครั้งความจริงก็คือ "เอ็นไม่ติด ซิ่วมา ไม่รู้จะไปเรียนที่ไหน"

อาคารเรียนปัจจุบันปลูกสร้างขึ้นใหม่หลายอาคารสวยกว่าอาคารเก่าหลายสิบเท่า
แต่ไม่ซึ่ง "เครื่องปรับอากาศ" ซึ่งเป็นที่ต้องการของเหล่านักศึกษา
เพราะอากาศในประเทศไทยร้อนมาก !!!

หลายคนที่เข้ามาเรียนด้วยเหตุผลที่ประทับใจในมหาวิทยาลัยก็มี
แล้วก็ยอมรับว่าฉันเองไม่ใช่หนึ่งในนั้นที่เข้ามาพร้อมความประทับใจกับมหาวิทยาลัย

ฉันรับการศึกษาจากมหาวิทยาลัยนี้มาเป็นเวลา 3 ปี
สิ่งที่ฉันประทับใจก็คือ ขนมจีนแกงเขียวหวาน ร้านน้ำปั่น และร้านลูกชิ้น ในโรงอาหารเล็ก
และประทับใจตึกโลจิสติก เพราะใต้ตึกลมเย็นมาก

ส่วนเรื่องที่ไม่ชอบคือ ไม่ค่อยเข้าใจนโยบายของมหาวิทยาลัยกับเรื่อง
"ห้ามไม่ให้นำรถจักรยานยนต์เข้าไปด้านในของมหาวิทยาลัย"

ทั้งๆที่มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐมไม่ได้มีพื้นที่น้อยไปกว่าที่อื่นสักเท่าไหร่!!

แต่วันนี้เราเข้าใจแล้วว่าทำไม :)

บางครั้งสิ่งที่เรามองว่ามันเป็น "ข้อเสีย หรือ จุดด้อย"

บางทีถ้ามองในมุมกลับกันมันก็อาจเป็นเรื่องสนุกๆในชีวิตก็ได้นะ :)

Emo/Scene Girls Thailand

Emo/Scene Girls Thailand

 

Fanpage : http://www.facebook.com/pages/Scene-Girls-Thailand/216781668370925

สะพานลอย

สิ่งก่อสร้างที่น้อยคนนักจะใช้บริการ

หลากหลายเหตุผลที่จะบอกว่าทำไมถึงไม่ใช้มัน

แต่ก็ช่างมันเถอะ หากวันนึงเขาเจอจุดเปลี่ยนในชีวิต เขาก็คงมาพึ่งพาเจ้าสิ่งก่อสร้างสิ่งนี้เองนั่นแหละ

-------------------------------

แต่สะพานลอยแห่งนี้มีความหมายกับฉันมาก

สะพานลอยแห่งความทรงจำที่ตลอดระยะเวลาเกือบ 2 ปี

ฉันได้เดินข้ามสะพานลอยนี้และจูงมือกับคนๆนึง

คนที่ทำให้ฉันรู้สึก "ปลอดภัย" 

แม้ว่ายามราตรี

สะพานลอยแห่งนี้จะมืด และ "อันตราย" เพียงใดก็ตาม

ฉันก็อุ่นใจนะที่ยังมีมือของเขาประคองมือฉันอยู่

อดีต

ถนนมีหลายเส้นทางให้เลือก อยู่ที่จุดหมายว่าผู้ใช้ถนนจะเดินทางไปที่ไหน

คนเราชีวิตมีทางเลือกมากมายหลายทาง อยู่ที่จุดมุ่งหมายว่าอนาคตของคนๆนั้นจะเป็นอะไร

ถนนยังคงมีป้ายบอกทาง ---- ชีวิตเราก็คงมีผู้ชีแนะ หรือตำราในการใช้ชีวิต

ไฟทางหลวง ติดบ้าง ดับบ้าง ---- ก็เหมือนช่วงหนึ่งของชีวิตที่ต้องอยู่กับความมืด แต่ก็เพียงชั่วขณะ

เมื่อเลือกที่จะเดินเส้นทางไหนแล้ว ตนเองก็ต้องเคารพในการตัดสินใจของตน

หากก้าวพลาดไปแล้ว คงทำได้แค่เพียงนั่งย้อนมองอดีต และเสียใจที่แก้ไขอะไรไม่ได้ เจ็บใจกับสิ่งที่ตนพลาดพลั้งไป ทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ แต่ก็ทำได้แค่เพียงเก็บเป็นบทเรียนของชีวิตต่อไป

ก็เหมือนขึ้นทางด่วนผิด ก็ต้องเสียเวลา เสียน้ำมัน แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เราจำ และไม่ทำพลาดซ้ำอีก

"อดีต มันมีผลต่อ ปัจจุบัน เสมอ"